Μια Δημοτική Αρχή που σέβεται τους πολίτες αλλά και τον εαυτό της οφείλει να στηρίζει τη δράση και τις πολιτικές της σε δυο κυρίως στοιχεία: στη γνώση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του αυτοδιοικητικού της χώρου (ιστορία, οικονομία, ευρύτερος γεωγραφικός χώρος, κλπ) και στη γνώση των ερευνητικών αποτελεσμάτων φορέων που έχουν άμεση σχέση με την τοπική αστική ανάπτυξη. Η Δημοτική Αρχή Καμπόσου ούτε με τα πρώτα αλλά ούτε και με τα δεύτερα είχε ποτέ την παραμικρή σχέση! Γι’ αυτό και θεώρησε πως η αστική ανάπτυξη της πόλης του Άργους στηρίζεται στον παρωχημένο αρχαιολατρισμό και τις ασυνάρτητες πολιτικές βιτρίνας του μονοκράτορα Δημάρχου του. Ο Δήμαρχος των έργων μπορεί να καυχηθεί για τα δεκάδες κλειστά εμπορικά καταστήματα μιας πόλης που ακτινοβολούσε από τον εμπορικό και γενικότερα παραγωγικό της δυναμισμό. Μπορεί να καυχηθεί επίσης για τους μετρημένους στα δάχτυλα επισκέπτες της πόλης, Έλληνες και ξένους, που ενώ γνωρίζουν τη μεγάλη ιστορική και πολιτισμική σημασία της πόλης, εντούτοις, αποφεύγουν την ταλαιπωρία μιας επίσκεψης που θα τους απορροφήσει χρόνο και ψυχική ηρεμία μόνο για να βρουν ένα χώρο στάθμευσης! Το Άργος, ένα από τα σημαντικότερα ιστορικά χρυσορυχεία της χώρας, αργοπεθαίνει κάτω από το βάρος της πολιτισμικής ασυναρτησίας ενός Δημάρχου και του επιτελείου του.
Δεν με ενδιαφέρει η πολεμική εν όψει εκλογών. Με την απαραίτητη αυτή εισαγωγή, θα ήθελα να επανέλθω σε μια έρευνα εξαιρετικού ενδιαφέροντος που περιλαμβάνει το Άργος και την οποία ελάχιστοι έλαβαν υπόψη και πάντως όχι η Δημοτική Αρχή Καμπόσου! Πρόκειται για την έρευνα ΙΝ.ΕΜ.Υ.-ΕΣΕΕ (Ινστιτούτο Εμπορίου και Υπηρεσιών – Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου & Επιχειρηματικότητας) με τίτλο «Έρευνα Καταναλωτών & Επιχειρήσεων της Εμπορικής Αγοράς του Άργους».
Από τα σημαντικότερα στοιχεία που θα πρέπει να ενδιαφέρουν όσους/όσες ασχολούνται με τα αυτοδιοικητικά είναι:
– η δημογραφική σύνθεση του πληθυσμού. Η Περιφέρεια Πελοποννήσου χαρακτηρίζεται από υψηλά ποσοστά γήρανσης του πληθυσμού με δείκτες που είναι οι δυσμενέστεροι πανελλαδικά. Δεν είναι μόνο η αύξηση της κατηγορίας των μεγάλων ηλικιών (65 ετών και άνω) αλλά και η μείωση του μόνιμου πληθυσμού: στη δεκαετία 2001-2011 ο πληθυσμός της Αργολίδας μειώθηκε κατά 5,18% με τάση αυξανόμενη.
– η σύνθεση του οικονομικά ενεργού πληθυσμού με τάσεις συνεχούς μείωσης, «γηρασμένο» εργατικό δυναμικό, διόγκωση της κατηγορίας αυτοαπασχολούμενων, χαμηλό εκπαιδευτικό επίπεδο και επίμονα υψηλή μακροχρόνια ανεργία.
– χαμηλοί ρυθμοί αύξησης του Περιφερειακού ΑΕΠ που οδηγούν στην όξυνση των περιφερειακών υστερήσεων της Περιφέρειας αλλά και στην αύξηση των ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων.
Μέσα στο γενικό αυτό πλαίσιο η Αργολίδα ακολουθεί δυστυχώς τις αρνητικές τάσεις που παρατηρούνται στο επίπεδο του πληθυσμού και των οικονομικών τους επιπτώσεων. Συνοψίζω τα χαρακτηριστικά της προβληματικής εξέλιξης:
• μείωση του πληθυσμού περίπου 5% τα τελευταία χρόνια
• αυξανόμενη ανισορροπία μεταξύ οικονομικά ενεργών (απασχολούμενοι/άνεργοι) και μη ενεργών (μαθητές/σπουδαστές/ συνταξιούχοι/λοιποί)
Ο Δήμος Άργους Μυκηνών είναι ο μεγαλύτερος της Αργολίδας και θεωρείται ακόμη και σήμερα το εμπορικό και βιομηχανικό της κέντρο. Για πόσο ακόμη; Όλοι οι δείκτες της οικονομικής ταυτότητας του Δήμου επιδεινώνονται:
– οι μη ενεργοί οικονομικά αποτελούν το 58% του πληθυσμού και η τάση αυξάνεται,
– το χονδρικό και λιανικό εμπόριο αποτελούσε την προηγούμενη δεκαετία τον πιο δυναμικό οικονομικό κλάδο του Δήμου με περίπου 1309 επιχειρήσεις που μεταφράζεται σε ένα ποσοστό περίπου 31% συμμετοχής στο σύνολο της επιχειρηματικότητας.
– τελευταίος αλλά υπαρκτός (το τονίζουμε) είναι ο τουριστικός κλάδος με 7,5% συμμετοχή.
Ουσιαστικά ο Δήμος Άργους Μυκηνών δεν κατάφερε ούτε καν να σταθεροποιήσει έναν από τους δείκτες αυτούς. Δεν είναι μόνο η οικονομική κρίση, δεν είναι μόνο η κρίση του κορονοϊού, είναι και η πλήρης ανικανότητα της Δημοτικής Αρχής να αναλάβει παραγωγικές πρωτοβουλίες για να αντιστρέψει τα αρνητικά αποτελέσματα των κρίσεων αυτών.
Tο παραπάνω γράφημα θα μας βοηθήσει στο επόμενο να θίξουμε τη σημασία του εμπορικού κόσμου της πόλης για την γενικότερη ανάπτυξη της περιοχής. Χαρακτηριστικό που ήταν κυρίαρχο μέχρι και τη δεκαετία του ’90 για να αντιστραφεί πλήρως μετά με την έξοδο των επιχειρήσεων προς το Ναύπλιο, αλλά και το «λουκέτο» που έφεραν η κρίση και ο ασυνάρτητος μεγαλοϊδεατισμός της Δημοτικής Αρχής. Δεν είναι τυχαίο επομένως πως 42% των επιχειρηματιών δεν βρίσκουν πια κανένα βασικό πλεονέκτημα για την εμπορική αγορά του Άργους που να ελκύει το αγοραστικό κοινό. Ενώ μόλις 18% σκέπτονται την διαχρονική εμπορική φυσιογνωμία της πόλης ως βασικό πλεονέκτημα.
Αναστασία Τζίμου
Yποψήφια δημοτική σύμβουλος με την «Πρωτοβουλία» του Γιάννη Μαλτέζου.